گرایش جنسی و همجنسگرایی
مقاله ای از انجمن روانشناسی آمریکا
Iran LGBTA : گرد آوری و ترجمه
گرایش جنسی چیست؟
گرایش جنسی یک حس عاطفی,رومانتیک و جنسی نسبت به یک فرد دیگر است. گرایش جنسی به آسانی بر اساس سکس بیولوژیکی فرد,هویت جنسی (حس روانی که مشخص می کند که مرد یا زن هستید) و نقش جنسی اجتماعی (وابسته به نرم های فرهنگی برای رفتارهای زنانه و مردانه) تشخیص داده میشود.
گرایش جنسی به صورت یک گستره وجود دارد که از منحصرا دگرجنسگرا(گرایش به جنس مخالف) شروع می شود تا به منحصرا همجنسگرا(گرایش به جنس موافق )می رسد که در میان این گستره دوجنسگرایی(گرایش به هر دو جنس)نیز دیده می شود. دگرجنسگرایان می توانند احساسات عاطفی,رومانتیک و جنسی نسبت به هر دو جنس (مخالف و موافق )را تجربه کنند. افراد همجنسگرا که به جنس موافق خود گرایش دارند اغلب گی خوانده می شوند (لفظی که برای مردان وزنان دگر جنسگرا مورد استفاده قرار می گیرد) و زنان همجنسگرا می توانند با لفظ لزبین (منحصر به زنان همجنسگرا) نیز خوانده شوند.
گرایش جنسی با رفتار جنسی فرق دارد زیرا که آن به احساسات و خود شناسی فرد بستگی دارد. افراد همیشه گرایش جنسی خودرا در رفتارهایشان بروز نمی دهند( پس به طور قطع با در نظر گرفتن رفتار یک شخص نمی توان 100 درصد مطمئن بود که گرایش جنسی او چیست).
چه عاملی باعث می شود که فردی گرایش جنسی خاصی را داشته باشد؟
تئوری های زیادی در مورد ریشه های گرایش جنسی افراد وجوددارد.دانشمندان زیادی امروزه هم عقیده اند که گرایش جنسی هر فرد نتیجه فعل و انفعالات پیچیده عوامل درونی ,شناختی و بیولوژیکی است. در اکثر مردم گرایش جنسی از سنین پایین شکل می گیرد. همچنین مدارک قابل ملاحظه ای این را نشان می دهند که عوامل بیولوژیکی مثل ژنتیک و هورمونهایی که افراد با آن به دنیا می آیند نقش اساسی ای را درتمایلات جنسی فرد به عهده دارند
هرچند که توجه به این موضوع ضروری است که به احتمال زیاد دلایل زیادی برای گرایش جنسی یک فرد وجود دارد و این دلایل برای افراد مختلف متفاوت هستند.
آیا گرایش جنسی یک انتخاب است؟
خیر. انسان ها نمی توانند گرایش جنسی خود را انتخاب کنند آنها نمی توانند برگزینند که همجنسگرا باشند یا دگر جنسگرا یا دوجنسگرا و یا بی جنس. برای اکثر مردم گرایش جنسی در اویل دوران نوجوانی پدیدار می شود بدون داشتن هر گونه تجربه جنسی.
هر چند که ما به عنوان انسان می توانیم انتخاب کنیم که آیا بر اساس احساساتمان عمل کنیم یا نه اما روانشناسان اعتقاد دارند که گرایش جنسی در رده آن تصمیمات آگاهانه قرار نمی گیرد و به صورت آگاهانه و درخواست خود شخص به طور داوطلبانه هم قابل تغییر نیست (چون گرایش جنسی یک امر ذاتی است و در فطرت انسان از بدو تولد نهفته است).
آیا می توان با تراپی-روان درمانی- گرایش جنسی را تغییر داد؟
خیر. اگر چه خیلی از همجنسگرایان با گرایش جنسی خود مشکلی ندارند و با خوشحالی زندگی می کنند اما عده ای از همجنسگرایان و دوجنسگرایان هستند که بر اثر زور و فشارهای خانواده و یا گروههای مذهبی رو به تراپی آورده تا گرایش جنسی خود راتغییردهند. واقعیت این است که همجنسگرایی (یا هر گرایش جنسی ای به غیر از دگر جنسگرایی) یک بیماری نیست و به هیچ درمانی احتیاج ندارد و قابل تغییر هم نیست (چون ذاتی است).
اگر چه افراد همجنسگرایی که به تراپی مراجعه می کنند همه خواهان تغییر گرایش جنسی خود نیستند بلکه عده ای از آنها برای موضوع هایی مثل بروز همجنسگرایی خود به اطرافیان (کامینگ اوت) و مقابله با پیش داوری افراد در قبال آنها در جامعه به روانشناس مراجعه می کند.در آخر باید این را در نظر داشت که هر انسانی جدا از گرایش جنسی اش بعضی مواقع به تراپی احتیاج دارد و این دلیلی بر بیماری آن انسان و برداشت بد از گرایش جنسی او نیست.
این تراپی هایی که ادعا دارند که می توانند گرایش جنسی را تغییر دهند چه؟
اکثر تراپی هایی که ادعا بر تغییر گرایش جنسی افراد دارند اذعان دارند که افراد همجنسگرا را به دگرجنسگرا تبدیل کرده اند.با موشکافی در گزارش هایی که ارائه داده اند می توان فاکتورهای زیادی مبنی بر شک برانگیز بودن این گزارش ها پیدا کرد. برا ی مثال خیلی از این گزارشات از طرف کسانی ارائه شده اند که به صورت علنی با همجنسگرایی مخالفند. به علاوه گزارشات آنها به خوبی دسته بندی نشده برای مثال نتیجه درمان به صورت کامل و دربازه های زمانی مناسب دنبال و گزارش نشده .گزارش درمان در بازه های زمانی مناسب یکی از فاکتورهای مجاز بودن هر گونه شفاعت روان درمانی است. که گزارش های آنها این فاکتور را ندارند و از این لحاظ ناقصند.
انجمن روانشناسی آمریکا در مورد این تراپی ها و پتانسیل آنها که منجر به صدمه زدن به متقاضی آنهاست نگران است .در سال 1997 شورای نمایندگان انجمن روانشناسان با تصویب قطع نامه ای دوباره برمخالفت روانشناسی با هوموفوبیا(همجنسگرا هراسی) در درمان ، تعصب و کوته انگاری در درمان یک بیمار بر اساس گرایش جنسی تاکید کرد. هر فردی که وارد یک برنامه تراپی به منظور موضوعات مربوط به گرایش جنسی می شود این حق را دارد که این تراپی در محیطی کاملا حرفه ای بدون هر گونه تعصب و پیش داوری نسبت به او صورت گیرد.
آیا همجنسگرایی یک بیماری روانی با مشکل روحی است؟
خیر. روانشناسان,روانپزشکان و دیگر افراد متخصص سلامت ذهن و روان بر این امر متفقند که همجنسگرایی یک بیماری, اختلال روانی یا مشکل روحی نیست. بیش از 35 سال مطالعه هدف مند و تحقیقا ت علمی طراحی شده نشان دهنده این هستند که همجنسگرایی با هیچ گونه اختلال روانی یا روحی یا مشکلات اجتماعی پیوستگی ای ندارد. همجنسگرایی زمانی بیماری تلقی می شد آن هم به این علت افراد متخصص جامعه و مردم اطلاعاتی حاکی از تعصب و پیش داوری و نه علمی نسبت به این قضیه داشتند.
درگذشته مطالعاتی که روی افراد همجنسگرایا دوجنسگرا صورت می گرفت فقط آن دسته از افرادی را در بر می گرفت که در تراپی شرکت کرده بودند بدین گونه نتایجی هم که بدست می آمد پر از پیش داوری و تعصب ورزی نسبت به این افراد بود. زمانی که محققان تصمیم گرفتند که به تحقیق در مورد همجنسگرایانی بپردازند که در تراپی نبودند این عقیده که همجنسگرایی یک بیماری روانی است به زودی نادرست از آب در آمد.
در سال 1973 انجمن روانپزشکان آمریکا اهمیت این تحقیقات تازه و بهتر طراحی شده را تایید کرد و همجنسگرایی را از کتابچه رسمی که لیست بیماری های روحی و روانی در آن درج شده ,خارج کرد. دو سال بعد انجمن روانپزشکان آمریکا قطع نامه ای تصویب کرد که از این تصمیم (طبیعی دانستن همجنسگرایی) را پشتیبانی می کرد.
در طول 25 سال این انجمن ها اصرار داشته اند بر اینکه تمام متخصصان ذهن و روان کمک کنند تا لکه ننگ بیماری روانی بودن که هنوز هم توسط بعضی از مردم به همجنسگرایان نسبت داده می شود را از بین ببرندوبه مردم آگاهی دهند که همجنسگرایی یک گرایش جنسی طبیعی در بشریت است نه یک بیماری روانی.
آیا همجنسگرایان زن ومرد می توانند والدین خوبی باشند؟
بله. مطالعاتی که روی بچه هایی که توسط والدین همجنسگرا بزرگ شده اند و بعد مقایسه آنها با بچه هایی که توسط والدین دگرجنسگرا بزرگ شده اند نشان می دهد که این بچه ها هیچ تفاوت رشدی ای در 4 مورد اصلی ندارند. این 4 مورد اصلی شامل :هوش ,انطباق روانی, انطباق اجتماعی و محبوبیت در میان دوستان است.
در ضمن این مهم است که بدانیم گرایش جنسی والدین هیچ سنخیتی با گرایش جنسی فرزندان آنها ندارد.(مثلا همان گونه که فرزندیک خانواده دگرجنسگرا ممکن است همجنسگرا باشد ,فرزند یک خانواده همجنسگرا هم ممکن است دگرجنسگرا یا دارای هرگرایش جنسی دیگری باشد.)
باور غلط دیگری در مورد همجنسگرایی موجود است این است که مردم باور دارند که مردان همجنسگرا بیشتر به پدوفیلیا-آزارجنسی کودکان- گرایش دارند تا مردان دگرجنسگرا. هیچ سند ومدرکی وجود ندارد که این باور را ثابت کند که مردان همجنسگرا امکان بیشتری دارند تا پدوفیل باشند تا مردان دگرجنسگرا.(پس این باور به کلی از یک پیش داوری و غرض شخصی ریشه می گیرد و از لحاظ علمی بی اساس است.)
چرا افراد همجنسگرا گرایش جنسی خودرا برای مردم اعلام می کنند؟
زیرا سهیم کردن گرایش جنسی آنها با دیگران اثر مهمی بر سلامت روانی آنها دارد. در واقع پروسه رشد هویت در همجنسگرایان و دوجنسگرایان که به آن آشکارسازی(اعلام کردن به دیگران که همجنسگرا یا دوجنسگرا هستید) یا –کامینگ اوت- می گویند به انطباق اجتماعی به طورشدیدی وابسته است.هر چه در یک جامعه تصویر همجنسگرایی و دوجنسگرایی مثبت تر باشد سلامت روانی و اعتماد به نفس این افراد هم بالاتر می رود.
چرا پروسه آشکارسازی –کامینگ اوت- برای همجنسگرایان و دوجنسگرایان مشکل است؟
برای بعضی از همجنسگرایان و دوجنسگرایان آشکارسازی دشوار است اما برای بقیه به آن حد هم دشوار نیست. خیلی وقت ها این افراد وقتی که پی به گرایش جنسی خود که با نرم جامعه فرق دارد می برند احساس ترس,متفاوت بودن وتنهایی می کنند. این مسئله به خصوص برای کسانی که در کودکی یا نوجوانی پی به گرایش جنسی خود برده اند صادق است و بستگی به مدل خانواده آنها و اجتماع اطراف آنها ممکن است از پیش داوری و کم اطلاعی نسبت به همجنسگرایی رنج ببرند.
برای بعضی از همجنسگرایان این احساس شکنندگی به وجود می آد که در نتیجه اثرات مخرب تعصب و کلیشه است. آنها حتی ممکن است از طردشدن توسط خانواده,دوستان ,همکاران و اماکن مذهبی بترسند. و یک عده ای از همجنسگرایان هم از این می ترسند که اگر گرایش جنسی شان آشکار شود ممکن است کار خود را ازدست دهند و یا در مدرسه یا محیط کار مورد سواستفاده قراربگیرند
متاسفانه همجنسگرایان ودوجنسگریان در مقایسه با دگرجنسگرایان بیشتر در معرض ریسک سواستفاده فیزیکی وخشونت قراردارند. تحقیقاتی که در اواسط 1990 در کالیفرنیا انجام شد نشان دادکه یک پنجم لزبین ها-زنان همجنسگرا- و بیشتر از یک چهارم گی ها-مردان همجنسگرا- که در این تحقیق شرکت کرده بودند مورد خشونت ناشی از تنفر نسبت به گرایش جنسی شان قرار گرفته بودند.
در یک تحقیق دیگر در کالیفرنیا که روی تقریبا 500 نفر جوان انجام شده بود ,نصف مردان شرکت کننده اعتراف کردند که ضد-همجمنسگرا هستند و اعمال آنها در قبال ضد همجنسگرایی از فحشهای رکیک دادن(مثال ایرانی :اواخواهر,بچه کونی,طبق زن) به همجنسگرایان تا خشونت بدنی دسته بندی شد.
چه کاری می توان انجام داد تا بر پیش داوری و تبعیض نسبت به همجنسگرایان و دوجنسگرایان فائق آمد؟
مطالعات نشان داده است افرادی که برخورد مثبتی با همجنسگرایان ودوجنسگرایان دارند اکثرا افرادی هستند که یک یا چندین فرد همجنسگرا یا دوجنسگرا را می شناسند به عنوان دوست یا همکار. به همین علت روانشناسان معتقتدند که رفتار منفی در برابر همجنسگرایان پیش داوری هایی هستند که مفهموم واقعی و تجربه شده ندارند و بر اساس کلیشه های رایج و کم اطلاعی هستند.
به علاوه حفاظت در برابر خشونت و تبعیض همان طور که برای هر گروه از مردمی مهم است برای این اقلیت جنسی هم مهم شمرده می شود.
در ایلات متحده آمریکا بعضی از استان ها خشونت علیه یک فرد بر اساس گرایش جنسی آن فرد را جنایت تنفر-هیت کرایم- نامیده اند و 10 استان در امریکا قانون هایی بر ضد تبعیض بر اساس گرایش جنسی افراد دارند.
چرابرای یک جامعه مهم است که دررابطه با همجنسگرایی آموزش ببیند؟
آموزش دادن به همه مردم در رابطه با گرایش جنسی و همجنسگرایی مساوی با حذف شدن پیش داوری های ضد همجنسگرایی است. یافته های دقیق در مورد همجنسگرایی همچنان برای افراد جوان مهم است زیرا آنها کسانی هستند که درحال کشف گرایش جنسی خود اعم از همجنسگرایی,دوجنسگرایی و دگرجنسگرایی هستند. ترس در این رابطه که دسترسی افراد به اطلاعاتی در رابطه با همجنسگرایی آنها را به سوی همجنسگرا شدن سوق می دهد هیچ پشتیبانی علمی ای ندارد.اطلاعاتی که در رابطه با همجنسگرا یی نشریافته فقط برای اطلاع رسانی جامعه است.(برای مثال شما با خواندن یک متن جنایی جنایتکار نمی شوید.)
آیا تمام مردان همجنسگرا ایدز دارند؟
خیر. این یک باور غلط ورایج در بین مردم است. در واقعیت باید گفت که ریسک ایدز گرفتن بستگی به رفتار شخص دارد و هیچ ربطی به گرایش جنسی آنها ندارد. چیز مهمی که در مورد اچ.آی.وی/ایدز باید دانست پیشگیری از آن با درنظر گرفتن و رعایت مواردی همچون سکس ایمن (استفاده از کاندوم,سکس داشتن فقط بایک شریک جنسی) و استفاده نکردن از مواد مخدر است.
Iranian LGBTA Guidance Portal 